پدرم شاه نجف، مادر من فاطمه است
وعده گاه پدر و مادر من علقمه است
هر دو آیند ببینند وفاداری تو
بهترین لحظه بود، لحظه ی تنهایی تو
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۷)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۴ (۲)
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
اربعین آمد دلم یادی زسقا کرده است
یاد مشک و آن لب خشکش چه غوغا کرده است
اربعین گردیده و صدها هزاران در مسیر
در دل این کاروان خالیست جای یک اسیر
تازه این دل به غم یار کمی خو کرده
هرچه در سینه ی خود داشته او رو کرده
ای برادر تو کجایی که دلم سخت فسرد
زینبت پیرهن کهنه ی تو بو کرده
نیمه شبی نام تو بر لب رسید
در وسط سینه عطش می تپید
تشنه ترین تشنه کنار تو سیر
کُل جهان از عطشت گشته پیر
چون نور ابالفضل زِ حسینش باشد
هر لحظه ستاره بر قمر باید شد
از مرقد شاه عالمین، شاه نجف
تا ساقی تشنه، تشنه تر باید شد
بازهم اهل سحر باید شد
در کوی حسین در به در باید شد
در روز چهلم از غروب خورشید
با پای پیاده رهسپر باید شد
من فدای نگه ات، اَخم نکن تاج سرم
تو اگر اَخم کنی، عالم فانی اینجاست
چون که نور علوی در رُخ مهدی پیداست
بَه، چه روشن و چه زیبا بشود فردایم
تشنه لبی نام تو را می چشید
فارغ از عالم شد و از خود رمید
سختی ره در طلبش فاش شد
باز طلب کرد و به جانش خرید
هر کسی که میل رفتن، بر حریم یار داشت
زندگی، مال و زن و کودک، به پستویی گذاشت
بی تکلف، بی تعلق، صاف و ساده، بی ریا
قلب خود را در ره جانان نموده، کیمیا
لحظه ی آخر باباست که بی یار شده
کودک ماه ششم درس ولایت زِ بر است
پدر و اصغر کوچک به میان میدان
تو نِگر تیر سه شعبه به گلوی پسر است
عطشی بود در این شهر بلا، واویلا
تشنه بودند همه اهل ولا، واویلا
عموی تشنه ی شش ماهه ی من در اینجا
چون به گریه طلبید آب زِ ما، واویلا
عطشُ و تشنگیُ و سلسله ها را دیدم
وسط معرکه من، صوم و صلا را دیدم
تازه لبخند به لبهای عمویم گُل کرد
گُل خون، تیر سه شعبه و وفا را دیدم
در لحظه ی اتمام حج آن ختم مُرسَل
آمد برای حضرتش یک وحی مُنزَل
کَز بهر اکمال رُسُل، امر الهی
باید که رَه روشن شود، از هر تباهی
