من اشتباه کردم
عمرم تباه کردم
در این دو روزه ی عمر
خیلی گناه کردم
« آن که می داند صلاح ما خداست »
حضرت حق هم نگاهش کربلاست
امان از قیامت، همان روز سخت
زمین و زمان می شود تیره بخت
در آن لحظه هستند کَثیری پریش
همه اهل دنیا دلی ریش ریش
سحر یعنی، مناجات شبانه
سحر یعنی، کمیل عاشقانه
با عطر نسیم سحرت در دل شبها
فهمیده ام اندر سحرت هست ظفرها
تقدیم به همه ی جانبازان موجی
فقط من و تو باشیم
دیگه کسی نباشه
نه حرف دنیا بیاد
نه دل زغم بپاشه
« درد هجرت چشم یعقوب دلم را کور کرد »
ای خدا اعمال من؛ من را زِ مهدی دور کرد
قلب چون ذکر خدا گفت دل آرام گرفت
آن که ذکرش همه الله است چه قلبی دارد
« من سرم گرم گناه است سرم داد بزن »
توشه ام حسرت و آه است سرم داد بزن
نا امیدی شده کارم و رفیقم شیطان
وادی عشق پناه است، سرم داد بزن