باب الحوائج گشته ای دستم بگیری
دستان من هم خالی و تنهای تنهام
در این زمان که جهانی پی شفاست
دستان ما به دامن موسی ابن جعفر است
« ای جهان ریزه خور خوان عطای تو جواد »
جملگی کَون و مکان تحت لوای تو جواد
عالمی آمده پشت در الطاف شما
هر که را می نگرم گشته گدای تو جواد
بارگاهت عاصیان را ملجاء و درمانگه است
این گنهکاران بی کس را زِ درگاهت مران
پشت در، درمانده ام مولا مرا هم یک نظر
چند وقتی این چنین درمانده گی ام آرزوست