مات و مبهوت - امام حسین

 

یادتان هست که این چشم ترم گقت حسین

مادرم روضه گرفت و پدرم گفت حسین

 

روضه خوان از عطش و آب برایم می خواند

ناگهان در قَلَیان دور و برم گفت حسین

 

مات و مبهوت به دنبال صدا می گشتم

آسمان نور شد و ماه کرم گفت حسین

 

آنقدر ابر شدم تا به سحر باریدم

هم زبان با غم تو، درد سرم گفت حسین

 

سر شب حسرت دیدار مرا با خود برد

در سحر بود که آه سحرم گفت حسین

 

میل پرواز  کِشَد روح مرا سمت حرم

چون گشودم پر خود، بال و پرم گفت حسین

 

وقت رویا که مرا سمت حرم می بردند

دیدم آرام دِلِ، در به درم گفت حسین

 

✍️ محمود بهرامی

 ۱ رمضان ۱۴۴۶ ه ق

 

#شعر

#کمیل

#شعله_ای_زیر_خاکسترها

https://blog.ir/panel/sholeizirekhakestarha

پای کار

قدر دان

جامانده

حریم قدسی

پادشاهی

قمر

ره حرم

کوی حسین

خادم زوار

روز چهلم

جانش خرید

تشنه

قسم

نور ابالفضل

پای برهنه

میان عطش - امام حسین

 

 

در میان عطش و گریه و اشگ و گودال

 

« گوش کن باز کسی بین دعا گفت حرم »

 

 

سفره ی اربعین - امام حسین

 

کوچکترین فرزند تو جا مانده امسال 

 

از اربعین و سفره اش، سهم اش نگهدار 

 

خیلی دلش می خواست مهمان تو باشد 

 

در سفره ای که شاه بانی گشته هر بار 

 

غبار بوریا - امام حسین

 

 

 

« ما نسل به نسل در پناهت هستیم »

 

محتاج به یک لحظه نگاهت هستیم

 

از روز ازل تا به ابد هر لحظه 

 

ما منتظر قائم راهت هستیم

 

دیدار شاه کربلا - اربعین

 

 

اربعین آمد دلم یادی زسقا کرده است
 

یاد مشک و آن لب خشکش چه غوغا کرده است

 

اربعین گردیده و صدها هزاران در مسیر
 

در دل این کاروان خالیست جای یک اسیر