عطش می تپید - اربعین

 

 

نیمه شبی نام تو بر لب رسید
 

در وسط سینه عطش می تپید

 

تشنه ترین تشنه کنار تو سیر
 

کُل جهان از عطشت گشته پیر

 

شاه جهانی و به عالم امیر
 

دست مرا هم تو شهنشه بگیر

 

ساقی عطشان حرم السلام
 

خون جگرم، از عطشت والسلام

 

خسته و تنها که رسیدم بَرَت
 

بنده ی بد را تو مَران از دَرَت

 

گر که تو راهم بدهی غم کجاست
 

عاقبت نوکریت کربلاست

 

شهره که ارباب به جود و سخاست
 

شاه و گدا بر کَرَمش مبتلاست

 

بنده ی بی اصل و نصب آمده
 

با مدد از شاه ادب آمده

 

راه دهید، رو سیه ای آشناست
 

کفتر جَلدِ حرم مرتضی ست.