بن سلاخ _ شهادت شیعیان عربستان

 

جهل بن سلاخ گردیده عیان

سر زند شمشیر کفر از شیعیان

این سکوت یک جهان است ای بشر

گاو داده شیر خود را پیشتر

 

دیدن - امام زمان

 

 

به غم مادرتان فاطمه ما بنشستیم

 

دم در منتظر دیدن رویت هستیم

 

 

 

روشن و زیبا - امام زمان

 

 

چون که نور علوی در رُخ مهدی پیداست

 

بَه، چه روشن و چه زیبا بشود فردایم

 

 

حضرت یاس - امام زمان

 

 

من شنیدم که به روضه برسانی خود را

 

حضرت یاس، دگر دست حسین بر کمر است

 

 

آل علی - امام زمان

 

 

آل علی همه مظلوم و بی کسند

 

مردم به داد مهدی زهرا نمی رسند

 

 

 

طلب دیدار - امام زمان

 

 

سالها دل طلب دیدنتان را دارد

 

علم نوکری آل علی بردارد

 

 

زلف شب - امام زمان

 

 

 

باز هم خورده گره زُلف شب و نور سحر

 

ندبه ها خوانده ام و گریه برایت کردم

 

 

یار - امام زمان

 

نکند یار زِ حال دل ما بی خبر است

 

نکند گریه برایش به سحر بی اثر است

 

نکند او برسد، ما به حضورش نرسیم

 

نکند ناله ی ما از غم او مختصر است

 

 

کوه گنه - امام زمان

 

 

خوب دانم دیدگانم نبوند لایق تو

 

با همین کوه گُنَه عاشقم و عاشق تو

 

دل من خسته شد از بی سر و پایی مولا

 

جان زهرا، شب جمعه تو کجایی مولا

 

 

 

شام و سحر - امام زمان

 

 

آقا به خدا دیدنتان دیر بگشته است
 

این کودک نو پای زمان پیر بگشته است

 

آقا به خدا این دل ما خسته تنهاست
 

هر لحظه به یاد پسر حضرت زهراست

 

گدا - امام مهدی

 

 

 

ما را گدای آل علی آفریده اند

 

اما به غیر معصیت از ما ندیده اند

 

 

گل همیشه بهار - امام زمان

 

گل همیشه بهارم خدا کند که بیایی
 

تمام دار و ندارم خدا کند که بیایی

 

چه روزها که برفت و چه لحظه‌ها که بیامد
 

بهانه بر دل زارم خدا کند که بیایی

 

نفس گیر - امام زمان

 

 

 

دیدی آخر دل من بسته به زنجیر تو شد
 

رَه عُشاق گرفته و دِگر پیر تو شد

 

منتظر، چشم به رَه، نام تو را برده به لب
 

تا نشانی زِ تو آمد همه تسخیر تو شد

 

شراب ناب - امام زمان

 

 

دستم بسویش چون گدایان باز گشته

این غیبت کبری مهدی راز گشته
 

گر یک نظر سوی محُبانش نماید
 

دردی نباشد جملگی در ناز گشته

 

خوشتر از عاشقی - امام خامنه ای

 

 

 

« بگو از عاشقی خوشتر چه کار است »

 

به لبخندت همه عالم بهار است

 

 

مریدان - امام زمان

 

 

چندی است که لبها بشکایت نگشودیم
 

چون مَحو وجود و کَرم و نُور تو بودیم

 

ِاسپند نگشتیم و به آتش نَپریدیم
 

راضی چو بگشتیم، رضایت بِرُبودیم

 

دعای امام - رمضان

 

 

با لب تشنه به افطار صدایت کردم

تا سحر جان جهان چشم به راهت کردم

 

خوب دانم، که دو چشمان گنه آلوده

نشناسند تو را، وَرنه نگاهت کردم

 

اولیاء - امام زمان

 

 

 

پس نبینی هیچ کس را کمتری

 

وَ رنه با این دیدنت عصیانگری

 

اولیاء اندر حجاب و مخفی اند

 

بی نشان همچون امام مهدی اند

 

 

کوه گنه - امام زمان

 

 

خوب دانم دیدگانم نبود لایق تو

 

با همین کوه گنه عاشقم و عاشق تو

 

دل من خسته شد از بی سر و پایی مولا

 

گو به من این شب جمعه تو کجایی مولا

 

 

بی خبر - امام زمان

 

نکند یار زحال دل ما بی خبر است

 

نکند گریه برایش به سحر بی اثر است

 

نکند او برسد ما به حریمش نرسیم

 

نکند ناله ی ما از غم او مختصر است