هر سحر این دل من، کرب و بلا می خواهد
این دل خسته زِ مَن، جود و کَرَم از ارباب
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۷)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۴ (۲)
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
گر نگاهی طرف این دل وامانده کند
دل که سهل است، همه دار و ندارم از او
ضعف جسمانی، توان راه رفتن را گرفت
این دل و جانم کبوتر گشته بر ایوان طلا
پای جسم من اگر لنگ است بهر دیدنت
بالهای معنوی پر می کشد سوی شما
« بر سر کوی تو هر شب عید قربان می شود »
آن زمان که مادرت با گریه مهمان می شود
به پا بوس خواهر رسیدم ولیکن
دلم تنگ ایوان و صحن و سرا شد
چو راهی شدم سوی دربارت ای شاه
کبوتر شدم، دل به تو مبتلا شد
پدرم کرد نصیحت به من اندر سفری
که نمایان به وجودم سُخنَش مختصر است
جگر شیر نداری؛ سفر عشق مکن
پسرم این سفری هست که پُر دردسر است
مدال افتخارم نوکری بر حضرت زهراست
که این سان نوکری، شاهی من بر عالم بالاست
تپش های دل و قلب و زبان هر لحظه می گویند
که اربابم به هر جایی، فقط صدیقه ی کبری است
من خطا کرده ام پشیمانم
این چنین رو سیه نمی مانم
ای ضمانت کننده ی آهو
بنگر بر دو چشم گریانم
ماه خون، ماه شهادت، ماه ایثار
مادر آمد قتلگه از بهر دیدار
پیکر بی سر میان قتلگاهی
ناله ی مادر، حسینم سر جدایی
نذر چشمان تو باشد کودک نو پای من
با دو چشم نافذت، هر لحظه او را یار باش
چون که ماه رُخ تو در دو جهان جلوه نمود
ماه تابان زِ خجالت به رَهِ صحرا رفت