شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۴۰۴ مطلب با موضوع «اشعار :: بین الحرمین» ثبت شده است

 

 

کاش دلم، کرب و بلایی شود

 

لایق دیدار و نوایی شود

 

لحظه ی دیدار، چه خوش لحظه ای ست

 

نوکرِ دَربار تو، شاهی شود

 

 

محمود بهرامی

 

 

آقا به خدا دیدنتان دیر بگشته است
 

این کودک نو پای زمان پیر بگشته است

 

آقا به خدا این دل ما خسته تنهاست
 

هر لحظه به یاد پسر حضرت زهراست

 

محمود بهرامی

 

 

پس نبینی هیچ کس را کمتری

 

وَ رنه با این دیدنت عصیانگری

 

اولیاء اندر حجاب و مخفی اند

 

بی نشان همچون امام مهدی اند

 

 

محمود بهرامی

 

 

همه درد و رنج و محنت
 

همه سختی و شقاوت
 

گَر از او ندیده باشی
 

به کجا رسیده باشی

محمود بهرامی

 

غرق گناه و آه و بی ارزش صدایی
 

یا رب نگاهی، گاه گاهی،گاه گاهی

 

من را ببین در مَستی دنیا گرفتار
 

افتاده در چاه و نباشد کُوره راهی

 

محمود بهرامی

 

 

 

وقت امتیاز دهی به بسیج
 

همه گویند، ما بسیجی ایم
 

وقت فتنه، زمان ماندن ها
 

چه کم اند، دوستداران بسیج

محمود بهرامی

 

 

 

چون که شیر علوی در دو جهان سَرور ماست

 

که چنین گفته که جای سگ و کَفتار اینجاست

 

 

محمود بهرامی

 

 

خواست این دل برود تا حرم یار نرفت
 

هرچه گفتم که بُرو، این دل بیمار نرفت

 

گفتمش هست خریدار به بازار عمل
 

نیش خندی بِزَد و بر سَرِ بازار نرفت

 

محمود بهرامی

 

 

 

امیر قافله ی عشق، سید و مولا

 

اگر که اَمر کنی، عالمی به هم بزنیم

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

مادری دارم که چندی هست دوری کرده او
 

از دو پای چابُک و دستان نَرم و پُر تَوان

 

دست و پایش پینه بسته، روی ماهش چون کویر
 

سر چو کابین قطاری، سِیرِ او در آسمان

 

محمود بهرامی

 

هر چه تو بخشنده ای، من هم گناه آورده ام


عاشقی گم کرده راهم، رو به شاه آورده ام

 

هر چه می خواهی بِزن، اما مرانی از دَرَت
 

گر چه بد کردم، ولی اینجا پناه آورده ام

 

محمود بهرامی

 

 

گویم برای شما یک حکایتی


نه از زمان دور، که اکنون به حالتی

 

ساعت گرفته نام دری از بلاد شام

 
که از بهر شیعه ی حیدر دهد پیام

 

محمود بهرامی

 

 

 

ما را گدای آل علی آفریده اند

 

اما به غیر معصیت از ما ندیده اند

 

 

محمود بهرامی

 

ای همه باورم حسین

 

همیشه یاورم حسین

 

گریه ی من برای تو

 

عزیز داورم حسین

 

 

 

محمود بهرامی

 

باز هم در سَحری، نام تو بر لب آمد


بازهم خیره سری، سوی تو با تَب آمد

 

بازهم ذکر ثنا و صنم و صوت حَزین


این غلام قمر از، وادی هر شب آمد

 

محمود بهرامی

 

منم عبد فراری، آمدم باز


بر این درگاه نورانی، به صَد ساز

 

نِگر باز آمدم، یادم نمودی
 

اگر من آمدم، یادم تو بودی

 

محمود بهرامی

 

 

منتظر مانم کنون، تا گام آخر سَر رسد

 

یک چفیه، یک پوتین، آن دشمن صَهیون به دام

 

 

محمود بهرامی

 

 

کاروان راهی و من از خیل یاران مانده ام
 

از بهشتم رانده و در شوره زاران مانده ام

 

بوی سیبت پر شده در شهرمان اما چه حیف
 

کالی ام باعث شده بر شاخه ساران مانده ام

 

محمود بهرامی

 

 

خواب بودیم که کُشتند تو را، عیب از ماست
 

اینچنین گشت، که فرزند علی هم تنهاست

 

یادمان رفت، که امنیت ما از بَرِ توست
 

یادمان رفت که جای تو کنار آقاست

 

محمود بهرامی

 

 

وای از ما که به مسلخ ببرد سرداری
 

گاه ابلیس زمان، گاه سیاست داری

 

وسط معرکه را خوب نگر می بینی
 

که همان روبه پیر است، کُند مَکاری

 

محمود بهرامی