شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۸۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کربلا» ثبت شده است

 

 

 

« ما نسل به نسل در پناهت هستیم »

 

محتاج به یک لحظه نگاهت هستیم

 

از روز ازل تا به ابد هر لحظه 

 

ما منتظر قائم راهت هستیم

 

محمود بهرامی

 

پدرم شاه نجف، مادر من فاطمه است
 

وعده گاه پدر و مادر من علقمه است

 

هر دو آیند ببینند وفاداری تو
 

بهترین لحظه بود، لحظه ی تنهایی تو

 

محمود بهرامی

 

 

چون نور ابالفضل زِ حسینش باشد

 

هر لحظه ستاره بر قمر باید شد

 

از مرقد شاه عالمین، شاه نجف

 

تا ساقی تشنه، تشنه تر باید شد

 

 

محمود بهرامی

 

 

بازهم اهل سحر باید شد

 

در کوی حسین در به در باید شد

 

در روز چهلم از غروب خورشید

 

با پای پیاده رهسپر باید شد

 

 

محمود بهرامی

 

 

تشنه لبی نام تو را می چشید
 

فارغ از عالم شد و از خود رمید

 

سختی ره در طلبش فاش شد
 

باز طلب کرد و به جانش خرید

 

محمود بهرامی

 

 

هر کسی که میل رفتن، بر حریم یار داشت
 

زندگی، مال و زن و کودک، به پستویی گذاشت

 

بی تکلف، بی تعلق، صاف و ساده، بی ریا
 

قلب خود را در ره جانان نموده، کیمیا

 

محمود بهرامی

 

 

عطشی بود در این شهر بلا، واویلا

 

تشنه بودند همه اهل ولا، واویلا

 

عموی تشنه ی شش ماهه ی من در اینجا

 

چون به گریه طلبید آب زِ ما، واویلا

 

محمود بهرامی

 

 

 

عطشُ و تشنگیُ و سلسله ها را دیدم

 

وسط معرکه من، صوم و صلا را دیدم

 

تازه لبخند به لبهای عمویم گُل کرد

 

گُل خون، تیر سه شعبه و وفا را دیدم

 

محمود بهرامی

 

 

من شنیدم که به روضه برسانی خود را

 

حضرت یاس، دگر دست حسین بر کمر است

 

 

محمود بهرامی

 

هر سحر این دل من، کرب و بلا می خواهد

 

این دل خسته زِ مَن، جود و کَرَم از ارباب

 

محمود بهرامی

 

دستم به آستان شما گر رسد، خوش است

 

کوته مکن، تو دست فقیران زِ درگهت

 

 

محمود بهرامی

 

باز هم اصغر تو گریه کند، بی تاب است

 

علت آن عطش است یا که غم غربت تو

 

محمود بهرامی

 

سحری، در حَرم از غُصه نجاتم دادند

 

سَمتِ بین الحرمین، آب حیاتم دادند

 

 

محمود بهرامی

 

 

این دلم غرق گنه گشته، چه کارش بکنم

 

کربلا راه نجات است، مرا هم ببرید

 

 

محمود بهرامی

 

 

اَندر دل عُشاق چُو گَردی به شب و روز

 

حتماً که نشانی زِ حرم، صحن و سرا هست

 

 

محمود بهرامی

 

 

کاش دلم، کرب و بلایی شود

 

لایق دیدار و نوایی شود

 

لحظه ی دیدار، چه خوش لحظه ای ست

 

نوکرِ دَربار تو، شاهی شود

 

 

محمود بهرامی

 

 

ای زاده ی علی ای پور مرتضی
 

نامت همیشه هست سردار کربلا

 

ساقی به نیزه و ساغر به نیزه ها
 

فریاد از غم و از داغ کربلا

محمود بهرامی

 

 

 

آرامش و روح و روان من حسین است


جانم حسین است
 

بر رحمت للعالمین نور دو عین است
 

جانم حسین است

 

 

یا حجة الله، بقیة الله

 

 

محمود بهرامی

 

 

از دیدن مادر به تب و تاب منم


افتاده لب دجله ی پر آب منم

 

آبی نزنم بر لب خود، قبل حسین


لب تشنه ام و چشمه ی آداب منم

 

محمود بهرامی

 

 

جان زهرا آنقدر آسان مَبَر نام حسین


نام مولایم حسین در عرش غوغا می‌کند

 

گَر گرفتاری بخوان مولای خود با سوز و آه


هر گِره در هر کجا باشد حسین وا می کند

 

محمود بهرامی