« ما نسل به نسل در پناهت هستیم »
محتاج به یک لحظه نگاهت هستیم
از روز ازل تا به ابد هر لحظه
ما منتظر قائم راهت هستیم
هر چند سیه روی و گنه کار شدیم
در آرزوی کرب و بلایت هستیم
آن سیصد و سیزده نفر معلوم اند
لطفی بنما که خاک پایت هستیم
خواب آید و در طی طریقت آری
زائر به حریم با صفایت هستیم
من، کودک من، مادر من، بابایم
دلداده ی شمس روی ماهت هستیم
پرسند اگر اصل وجودی تو چیست
گویم که غبار بوریایت هستیم
