دادار اینجاست - امام حسین

 

 

 

یک شبی در دل خود کرده به نجوا سخنی
 

هاتفی داده جوابم که به گفتار اینجاست

 

تشنه ام بر مِی تو، آه خدایا مِی کُو
 

سر تعظیم فرود آر که آن یار اینجاست

 

راهم بده - مناجات

 

 

امشب دلم پریشان

                  من آمدم پشیمان

                                  راهم بده تو ای شاه
                                                     یارب به حق قرآن

 

 

یارب الهی العفو

 

کاه نیست - مناجات

 

 

زندگی ام غرق عصیان و گنه گردیده است

توشه ی من غیر حسرت، ناله ای جز آه نیست

 

هر چه می گردم در این دنیای تاریک دلم
 

روزگارم لحظه ای با بخت خوش همراه نیست

 

میان رحمت - رمضان

 

 

ای خدا قلبم، میان چنگ دُشمن مانده است

صبر کردم بهر آزادی که اَمرش دست توست

 

کوششم چون مرد جنگی در میان معرکه است

نُصرت و آزادیش با من نباشد، دست توست

 

عشق ناب - رمضان

 

 

تا کی دهی تو مرا اینچنین عذاب

آخر کجاست آن مِی مستان بی کتاب

 

هر لحظه ساخته ای و دوباره شکسته ای
 

این دل دگر نبود دل، بُوَد کباب

 

خلوت نامه - رمضان

 

شبی از شبهای بهشت

 

 

سلام بر دوست :

 

شب دوم ماه مبارک رمضان است.

 

 

رَه عشق - امام حسین

 

رَه عشقت چه کس نشانم داد

آن عزیزی که عشق را بانی است

 

بی سر و سامان - امام حسین

 

با حسین هر کسی که شد همراه

آخرش بی سری و سامانی است

 

چشم گریان - امام حسین

 

 

شاکرم بر تو ای کریم رئوف

که دو چشمم دوباره بارانی است

 

رها از گناه - رمضان

 

دل رها از گناه و معصیت است

چه کسی در بَرِ تو زندانی است
 

قربانی من - رمضان

 

نفس خود را به زیر پا بنهم

منم و من برای قربانی است

 

کلام رحمانی - رمضان

 

کی بخوابد به خلوت آن عاشق

این اشارت کلام رحمانی است

 

سحر 3 - رمضان

 

 

 

سحر وقت مناجات است ای دوست

سحر را روزه داران می شناسند 

 

سحر گنجینه ی روح الامین است

سحر را اهل باران می شناسند

 

دعای امام - رمضان

 

 

با لب تشنه به افطار صدایت کردم

تا سحر جان جهان چشم به راهت کردم

 

خوب دانم، که دو چشمان گنه آلوده

نشناسند تو را، وَرنه نگاهت کردم

 

گام دوم - انقلاب و رهبری

 

 

گامها را یک به یک، باید که محکم تر نهاد

خاص ها هم در نظر باشند، هم مردم زِ عام

 

هر کسی در نیم گامی نفس خود را سر زند

او مدافع می‌شود، بر اهل بیت و شهر شام

شهداء

 

 

 

دیدنت دیر بگشته، تو ببخش عیب از ماست

اینچنین گشت، که فرزند علی هم تنهاست

 

یادمان رفت، که امنیت ما از بَرِ توست

یادمان رفت که جای تو کنار آقاست

اولیاء - امام زمان

 

 

 

پس نبینی هیچ کس را کمتری

 

وَ رنه با این دیدنت عصیانگری

 

اولیاء اندر حجاب و مخفی اند

 

بی نشان همچون امام مهدی اند

 

 

کوه گنه - امام زمان

 

 

خوب دانم دیدگانم نبود لایق تو

 

با همین کوه گنه عاشقم و عاشق تو

 

دل من خسته شد از بی سر و پایی مولا

 

گو به من این شب جمعه تو کجایی مولا

 

 

بی خبر - امام زمان

 

نکند یار زحال دل ما بی خبر است

 

نکند گریه برایش به سحر بی اثر است

 

نکند او برسد ما به حریمش نرسیم

 

نکند ناله ی ما از غم او مختصر است

 

 

خورده گره - امام زمان

 

 

بازهم خورده گره ذلف شب و نور سحر

 

ندبه ها خوانده ام و گریه برایت کردم