شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۸۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ائمه اطهار» ثبت شده است

 

 

 

یا رضا قهر مکن، بنده ی بد دل دارد

 

یک سحر، صبح، غروبی بطلب گوهرشاد

 

 

محمود بهرامی

 

 

آمدم در کربلایت، جان شیرین وا نهم

 

از حریم با صفایت، یک نفس ما را بس است

 

 

 

محمود بهرامی

 

دلم پوسید، بس کن دیگر ای بیماری مهلک

 

که این دل خواهش کرب و بلا از مادرش دارد

 

محمود بهرامی

 

داستان من و تو شهره ی مردم شده است

 

کودکی در قفس خاطره ها گم شده است

 

دوست دارم که بُوَد روی سرم سایه ی تو


طلب بنده زِ ازباب ادب خُم شده است

 

محمود بهرامی

 

وعده ای دارم برای کل خوبان جهان

 

« من گلی دارم که دنیا را گلستان می کند »

 

 

محمود بهرامی

 

 

ای مادر عباس امشب مادری کن

 

بانوی حیدر بعد زهرا؛ یاوری کن

 

اعمال من کم، عشق من هم بو تراب است

 

مابین این اعمال و عشقم داوری کن

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

 

اهل جهانی منتظر بر قائم هستند

 

چشم امید خود به دیدارش ببستند

 

با هر زبان و هر نژاد و هر عقیده

 

پیر و جوان در راه وصل او نشستند

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

بارگاهت عاصیان را ملجاء و درمانگه است

 

این گنهکاران بی کس را زِ درگاهت مران

 

 

 

محمود بهرامی

 

« تو بیایی بهار می آید »

 

خوشی روزگار می آید

 

غم و غصه ز جمع ما برود

 

مستی پایدار می آید

محمود بهرامی

 

 

 

« حرم امن تو کافیست هراسان شده را »

 

من هراسان شده ام، باز حرم می خواهم

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« عجب حس عجیبی داره اینجا »

 

عطش فریاد و تیر و خون و آتش

 

هزاران نخل اینجا ایستاده

 

هزاران دل به زیر پا فتاده

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

پشت در، درمانده ام مولا مرا هم یک نظر

 

چند وقتی این چنین درمانده گی ام آرزوست

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

این دعای مادرت در محشر کبری بود

 

« با الهی گریه کن های حسینم را ببخش »

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« زبان حال دلم را کسی نمی فهمد »

 

                   دلم شکسته ،

 

                                         حرم بسته ،

 

                                                            من کجا بروم ؟

 

 

محمود بهرامی

 

 

« مثل باران بهاری که نمی گوید کی »

 

به کویر دل من هم تو ببار ای جانا

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

در ذهن من همیشه سئوالی بود عیان


آخر چرا بود حرم بی بی ام نهان

 

مولا چرا عزیز دلش را شبانه شست


از زیر پیرهن بدن آن یگانه شست

محمود بهرامی

 

 

 

بشنو این سخن از یک جگر سوخته است


سخن از لعل لب، زخم به هم دوخته است

 

حرف دل، حرف جگر خواندن مولاست بیا


« شیعه ی آل علی » یکه و تنها ست بیا*

محمود بهرامی

 

 

 

صدای گریه ی عاشق، به گوش می آید


ببین زمین و زمان، در خروش می آید

 

به روبهان جهان، یک به یک بفهمانید


که خون حضرت مهدی به جوش می آید

محمود بهرامی

 

 

 

چشمهایم که دگر باور دیدار نداشت


پلک هایم به شب و روز و سحر کار نداشت

 

لب فرو بسته و یک گوشه نشستم با عشق


سفره ی دل بگشودم و خریدار نداشت

محمود بهرامی

 

 

مدال افتخارم نوکری بر حضرت زهر است


که این سان نوکری، شاهی من بر عالم بالاست

 

تپش های دل و قلب و زبان هر لحظه می گویند


که اربابم به هر جایی، فقط صدیقه ی کبری است

محمود بهرامی