روضه را بانی خدا و نذر آن با فاطمه است
مادر قد خم شده، ذکرش به جانها قائمه است
کی کجا باشد خلاصی این بشر را از جهیم
جز محبی که شب و روزش به یاد فاطمه است
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
بشنیده ام مادر زبابا رو گرفتی
از ضربت در دست بر پهلو گرفتی
برگو حسن در کوچه ها آخر چه دیده
گویا سراغ خانه را از او گرفتی
باز از ملکوت حرمت، عطر گل یاس
آید به مشام و دل عشاق به احساس
پرسند زِ تو از حرم مادرت ای دوست
آرام بپرسید ؟! بر افروخته عباس
این جهان رنجور گشته از وجود درد و غم
یک نظر زهرا نماید، هر غمی پر می کشد
درد بی درمان گره خورده است بر جان جهان
می رود بد تر از این هم با دعای فاطمه
« هی عذاب می دهند، گنبد نشانم می دهند »
این چنین حالت به از صد جنت بی روی توست
امسال اگر رَه ندهندم، چه کنم
گویند هنوز اسیر بندم، چه کنم
رویم سیه و موی سیاهم چون برف
با این گذر عمر رونده ام چه کنم
« این ترک خورده دلم وحشت این را دارد »
که رُخش را را زِ من خسته رُباید مهدی
من صدایش بزنم ناله ی پیوسته کنم
بازهم چهره به رویم نگشاید مهدی
من سال قبل شده ام زائرت حسین
اما دلم همیشه بُوَد در حریم تو
امسال گشتم و دل خود را نیافتم
اینگونه بود که دل جا گذاشتم
غصه ها دارد دل ما عرض حاجت می کنیم
حضرت مولا، از این دوری شکایت می کنیم
گر چه بنشستیم اندر خانه هامان اربعین
اینچنین رهبر بفرموده، اطاعت می کنیم