شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۸۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ائمه اطهار» ثبت شده است

 

گر سینه ی ما را بشکافند، ببینند

 

هر گوشه نشان از علی و فاطمه باشد

 

 

محمود بهرامی

 

 

« محبوب ترین خلق جهان است جواد »

 

خادم به دَرَش پیر و جوان است جواد

 

او میوه ی قلب دل بابای غریبش

 

ای شیعه بدان خط امان است جواد

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

نکند یار زِ حال دل ما بی خبر است

 

نکند گریه برایش به سحر بی اثر است

 

نکند او برسد، ما به حریمش نرسیم

 

نکند ناله ی ما از غم او مختصر است

محمود بهرامی

 

 

 

« از ازل تا روز محشر دوستت دارم حسین »

 

 

خوش بُود آن دوستی را که دو سر بر پا شود

 

 

من گدای بی سر و پای و گنه کارم حسین

 

 

گر نگاهی بر من از سوی تو گردد، من شه ام

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

در تمام عالم و هستی کجا یابم قرار

 

« بیقراری هایم اینجا، رنگ آرامش گرفت »

 

 

محمود بهرامی

 

شب جمعه

            ای حسین جانم

                               یاد تو نکنم

                                           مُردنم حتمی ست

 

شب جمعه

            دیده تر نشود

                           دل به تو ندهم

                                            صاحب من کیست

 

 

حسین جانم یک نگاهی کن

دل ما را کربلایی کن

 

ای حسین جانم ای حسین جانم

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« شب جمعه حرم یار تماشا دارد »

 

خوب بنگر که حرم حضرت زهرا دارد

 

 

محمود بهرامی

 

 

دگر رنجور گشته این تن و جان از غم دنیا

 

« به یک پیمانه ی مِی، کرد ساقی حل مشکل ها »

 

 

محمود بهرامی

 

« از شش جهت نفست می رسد حسین »

 

پایین پا به خدا حال دیگریست

 

محمود بهرامی

 

 

« آقا تمام بود و نبودم برای توست »

 

بیمار هستم و دل مبتلای توست

 

با پای دل رسیده تنم بر حریم دوست

 

بیمار را چه طلب جز شفای توست

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

« ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا »

 

ای ناجی کل بشریت، گل زهرا

 

 

محمود بهرامی

 

 

« خوشا به حال خیالی که در حرم مانده است »

 

نه، خوش به حال دلی که خودش حرم باشد

 

 

محمود بهرامی

 

 

« هر شب دلم حوالی ایوان کربلاست »

 

مجنون شده است دل من دل نمی شود

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

امشبی را که « کمیل » در حرمش مهمان است،

                                            مکن ای صبح طلوع

 

صبح فردا زغم دوری او گریان است،

                                            مکن ای صبح طلوع

 

 

محمود بهرامی

هنگانی که وسایل بهداشتی و ضروری مردم را احتکار کردند

 

 

 

فرهنگ ما چه شد، که به اینجا کشیده شد

 

ما رهروان حیدر کرار بوده ایم

 

 

محمود بهرامی

 

 

« اگر هادی تویی دیگر کسی گُمرَه نمی ماند »

 

بر این دل، دردها باشد که جز آقا نمی داند

 

بگو تا کی زِنَسل پاک تو سهمم شود دوری

 

که تا هجران بُوَد، یعقوب دلها کور می ماند

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

همه بیمار تو ایم و همه شب می خوانیم

 

که سحر یار غریبان، به جهان باز آید

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

صبح زودی به حرم، گریه کنان امر فرج

 

تو بیایی و ببینند که صاحب دارم

 

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

 

اول صبح زیارت چِقَدَر می چسبد

 

حرم حضرت ارباب و سلامی به ادب

 

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

دوستانم همگی، لایق دیدار تو اند

 

من بیچاره همیشه، پی قسمت باشم

 

 

محمود بهرامی