جان زهرا آنقدر آسان مَبَر نام حسین
نام مولایم حسین در عرش غوغا می کند
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)
-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
« مادرم فاطمه باشد... پدرم شاه نجف »
چون مدافع گشته نامم، جان خود دارم به کَف
یاد آن صوفی صافی باش هوش
چون که فرموده کلام حق به گوش
مرغ جَذبه چون شوَد پَرّان زِ عشق
پر زَند دل سوی صحرای دمشق
منصبم جارو کشی بر صحن و ایوان رضا
فخر شاهی می فروشم من بر این عالم خدا
از سحر تا پاسی از شب نوکری کار من است
عرض حاجت می نمایم من به آقایم رضا
افسوس که رفت آن مه خوب رمضانم
من هم که گنه کارِ گنه کار همانم
آخر شب قدر آمد و رفت، آن شب رحمت
بیچاره منم، عبد خطاکار زمانم
لحظه های وداع مهمانی است
در تلاطم دلم چه طوفانی است
چهره ی عاشقان مست علی
یک تلائلو زِ نور ربانی است
خداحافظ ای ماه خوب خدا
چگونه شوم از حضورت جدا
خداحافظ ای گریه های سحر
نگر روسیاهم، مرا هم بخر
این دلم غرق گنه گشته، چه کارش بکنم
کربلا راه نجات است، مرا هم ببرید
امان از قیامت، همان روز سخت
زمین و زمان می شود تیره بخت
در آن لحظه هستند کَثیری پریش
همه اهل دنیا دلی ریش ریش
نکند یار زِ حال دل ما بی خبر است
نکند گریه برایش به سحر بی اثر است
نکند او برسد، ما به حضورش نرسیم
نکند ناله ی ما از غم او مختصر است
اَندر دل عُشاق چُو گَردی به شب و روز
حتماً که نشانی زِ حرم، صحن و سرا هست
خوب دانم دیدگانم نبوند لایق تو
با همین کوه گُنَه عاشقم و عاشق تو
دل من خسته شد از بی سر و پایی مولا
جان زهرا، شب جمعه تو کجایی مولا