بی سر و سامان - امام حسین

 

با حسین هر کسی که شد همراه

آخرش بی سری و سامانی است

 

چشم گریان - امام حسین

 

 

شاکرم بر تو ای کریم رئوف

که دو چشمم دوباره بارانی است

 

رها از گناه - رمضان

 

دل رها از گناه و معصیت است

چه کسی در بَرِ تو زندانی است
 

قربانی من - رمضان

 

نفس خود را به زیر پا بنهم

منم و من برای قربانی است

 

کلام رحمانی - رمضان

 

کی بخوابد به خلوت آن عاشق

این اشارت کلام رحمانی است

 

سحر 3 - رمضان

 

 

 

سحر وقت مناجات است ای دوست

سحر را روزه داران می شناسند 

 

سحر گنجینه ی روح الامین است

سحر را اهل باران می شناسند

 

دعای امام - رمضان

 

 

با لب تشنه به افطار صدایت کردم

تا سحر جان جهان چشم به راهت کردم

 

خوب دانم، که دو چشمان گنه آلوده

نشناسند تو را، وَرنه نگاهت کردم

 

گام دوم - انقلاب و رهبری

 

 

گامها را یک به یک، باید که محکم تر نهاد

خاص ها هم در نظر باشند، هم مردم زِ عام

 

هر کسی در نیم گامی نفس خود را سر زند

او مدافع می‌شود، بر اهل بیت و شهر شام

شهداء

 

 

 

دیدنت دیر بگشته، تو ببخش عیب از ماست

اینچنین گشت، که فرزند علی هم تنهاست

 

یادمان رفت، که امنیت ما از بَرِ توست

یادمان رفت که جای تو کنار آقاست

اولیاء - امام زمان

 

 

 

پس نبینی هیچ کس را کمتری

 

وَ رنه با این دیدنت عصیانگری

 

اولیاء اندر حجاب و مخفی اند

 

بی نشان همچون امام مهدی اند

 

 

کوه گنه - امام زمان

 

 

خوب دانم دیدگانم نبود لایق تو

 

با همین کوه گنه عاشقم و عاشق تو

 

دل من خسته شد از بی سر و پایی مولا

 

گو به من این شب جمعه تو کجایی مولا

 

 

بی خبر - امام زمان

 

نکند یار زحال دل ما بی خبر است

 

نکند گریه برایش به سحر بی اثر است

 

نکند او برسد ما به حریمش نرسیم

 

نکند ناله ی ما از غم او مختصر است

 

 

خورده گره - امام زمان

 

 

بازهم خورده گره ذلف شب و نور سحر

 

ندبه ها خوانده ام و گریه برایت کردم

 

 

مظلوم - امام زمان

 

 

 

 

آل علی همه مظلوم و بی کسند

 

مردم به داد مهدی زهرا نمی رسند

 

 

 

 

نور علوی - امام زمان

 

 

چون که نور علوی در رخ مهدی پیداست

 

بَه، چه روشن و چه زیبا بشود فردایم

 

 

گدای آل علی - امام زمان

 

ما را گدای آل علی آفریده اند

 

اما به غیر معصیت از ما ندیده اند

 

 

آن یار سفر کرده - امام زمان

 

 

آن یار سفر کرده

 

             چندی است نظر کرده

 

                            مجنون شده این عاشق

 

                                                    گویا که اثر کرده

 

 

طلب دل - امام زمان

 

 

 

سالها دل طلب دیدنتان را دارد

 

علم نوکری آل علی بردارد

 

 

دیدن آقا - امام زمان

 

 

 

سحر ها دلا می گیره

                      برای دیدن آقا

                                 کاشکی یک سحر بیاد و

                                               دل من، غرق صفا شه

 

 

 

چی میشه بگیره دستم

                  ببره من و به سهله

 

                              تو مقام با صفاشون

                                              ذکر دل، خدا خدا شه

 

 

کجایی آقا - امام زمان

 

 

این دل هوای دیدن یار غریب کرد

 

صد ناله کرده و امن یجیب کرد

 

فریاد ها بلند و بهاری دو چشم من

 

اما حبیب، هجرت او را نصیب کرد