روشنگر عالم - امام رضا

 

 

 

دست بر سینه نشسته است به پابوسی تان

 

آن که روشنگر عالم بود از اِذن شما

 

 

جان پدر کجاستی - شهدای حادثه ی تروریستی افغانستان

 

 

ای گل نو رسیده ام جان پدر کجاستی

 

نور دل و دو دیده ام جان پدر کجاستی

 

ببین که قد خمیده ام جان پدر کجاستی

 

ناز گُل شهیده ام جان پدر کجاستی

 

*****

 

طاقت من زِ تاب رفت جان پدر کجاستی

 

دیده ی من بر آب رفت جان پدر کجاستی

 

از پی تو جواب رفت جان پدر کجاستی

 

مادر تو به خواب رفت جان پدر کجاستی

 

*****

 

باز دو باره اشک و آه جان پدر کجاستی

 

غُصه ی مرد بی پناه جان پدر کجاستی

 

دو چشم مادرت به راه جان پدر کجاستی

 

بی تو جهان مثال چاه جان پدر کجاستی

 

*****

 

جان پدر کجاستی

 

 

 

شبکه - امام حسین

 

سَر به روی شبکه، به که چه خوش حالی بود

 

می شود بار دگر، تجربه ام این گردد

 

 

حریم کبریایی- امام رضا

 

 

گَر نبینم آن حریم کِبریایی جان دهم

 

جان مولا بار دیگر، این گدا را راه ده

 

 

گدای علی - امام مهدی

 

 

 

ما را گدای آل علی آفریده اند

 

اما به غیر معصیت از ما ندیده اند

 

 

جان زهرا - امام حسین

 

 

 

 

جان زهرا آنقدر آسان مَبَر نام حسین

 

نام مولایم حسین در عرش غوغا می کند

 

 

مادرم - امام حسین

 

گر جمعه شبی زائر آن خانه شدی تو

 

چشمان دلت باز نما، مادرم آنجاست

 

مدافع - شهدا

 

 

« مادرم فاطمه باشد... پدرم شاه نجف »

 

چون مدافع گشته نامم، جان خود دارم به کَف

 

 

کلام مرتضی - امام علی

 

 

یاد آن صوفی صافی باش هوش
 

چون که فرموده کلام حق به گوش

 

مرغ جَذبه چون شوَد پَرّان زِ عشق
 

پر زَند دل سوی صحرای دمشق

 

فخر شاهی - امام رضا

 

 

منصبم جارو کشی بر صحن و ایوان رضا
 

فخر شاهی می فروشم من بر این عالم خدا

 

از سحر تا پاسی از شب نوکری کار من است
 

عرض حاجت می نمایم من به آقایم رضا

 

حرف دل - رهبری

 

حرف دل، حرف جگر خواندن مولاست بیا

 

رهبرم سید علی، یکه و تنهاست بیا

 

 

صلاح ما - خدا

 

 

 

« آن که می داند صلاح ما خداست »

 

حضرت حق هم نگاهش کربلاست

 

 

آب حیات - امام حسین

 

سحری، در حَرم از غُصه نجاتم دادند

 

سَمتِ بین الحرمین، آب حیاتم دادند

 

 

جا باشد - امام رضا

 

 

حرمت آرزوی پیر و جوانها باشد

 

من آلوده رسیدم، اگرم جا باشد

 

 

افسوس - رمضان

 

افسوس که رفت آن مه خوب رمضانم

 

من هم که گنه کارِ گنه کار همانم

 

آخر شب قدر آمد و رفت، آن شب رحمت

 

بیچاره منم، عبد خطاکار زمانم

 

 

وداع - رمضان

 

لحظه های وداع مهمانی است
 

در تلاطم دلم چه طوفانی است

 

چهره ی عاشقان مست علی
 

یک تلائلو زِ نور ربانی است

 

خداحافظ - رمضان

 

خداحافظ ای ماه خوب خدا

چگونه شوم از حضورت جدا

 

خداحافظ ای گریه های سحر
 

نگر روسیاهم، مرا هم بخر

 

مرا هم ببرید - امام حسین

 

 

این دلم غرق گنه گشته، چه کارش بکنم

 

کربلا راه نجات است، مرا هم ببرید

 

 

زلف شب - امام زمان

 

 

 

باز هم خورده گره زُلف شب و نور سحر

 

ندبه ها خوانده ام و گریه برایت کردم

 

 

قیامت - خدا

 

 

امان از قیامت، همان روز سخت
 

زمین و زمان می شود تیره بخت

 

در آن لحظه هستند کَثیری پریش
 

همه اهل دنیا دلی ریش ریش