من خطا کرده ام پشیمانم
این چنین رو سیه نمی مانم
ای ضمانت کننده ی آهو
بنگر بر دو چشم گریانم
حرمت آرزوی پیر و جوان
دعوتم کرده ای و مهمانم
پر زند دل به سوی بارِگَهَی
زائرم، زائر خراسانم
روزگارم به سختی افتاده
درد دین دارم و پریشانم
نَفس اماره سِجنِ سینه ی من
مَپَسند این چنین به زندانم
توشه ام مِهر حِیدر و زهرا
مُستمندی به مُلک سلطانم
لحظه ی آخرم که می آیی
شیعه می نامی ام؟ نمی دانم
ذکر لبهای عاشقان علی
اوج مَستی شود رضا جانم
جانم رضا، جانم رضا،
ای جان جانانم رضا
