این ناله ی من است که حرم را گرفته است
روزی کرب و بلایم، به امر توست
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
همه ی دار و ندارم بنویسید حسین
« همه ی باغ و بهارم بنویسید حسین »
جز حسین کیست که عالی کند احوال مرا
حَوِّلُ و حال مرا هم بنویسید حسین
هر شب دلم هوایی آن مُلک با صفاست
« نامت حسین زمزمه ی هر شب من است »
آرزوی روضه خوان هاست، شبی کرب و بلا
شب میلاد چه خلوت شده این صحن و سرا
همه خوشحال و دست ها خالی
شب جشن امام نوکرهاست
دلبری می کند امام حسین
حضرتش برترین دلبرهاست
« یک نفس نام تو را در خود دمیدم سوختم »
من در این دنیای فانی دل به عشقت دوختم
چشمهایم پر زِ اشک و جسم من دور از حرم
سوختم من، سوختم من، سوختم من، سوختم
« در آن نفس که بمیرم، در آرزوی تو باشم »
در آرزوی تو هرگز، به گفتگوی تو باشم
چرا که خود تو بگفتی، بیایی و بنشینی
زمان وعده رسیده، به جستجوی تو باشم
کاش بادهای پاییزی
که زِسمت حرم وزیده شدند
بوی سیب از حرم به خود گیرند،
و وزان سوی عاشقان بروند
« یک خیابان کرده مجنونم تو میدانی کجاست؟ »
جمعه شبها وعده گاه انبیاء و اولیاست
« زیر این پرچم و بیرق، شدم آباد حسین »
تا رسیدم به حرم، گشته ام آزاد حسین
لحظه ی دیدن آن صحن و سرا یادم هست
روح پر زد زِتن و گشته دلم شاد حسین
« ای که هوای منی، بی تو نفس ادعاست »
مشهد تو خانه ام، جان و دلم کربلاست
« لحظه ی آزردن تو دخترت پیشت نبود »
ناله ها بود که با چوب به بالا می رفت
تشت پر خون و سر خاکی و جامی زِ شراب
قد خمیده خواهری بود به زهرا رفت
« از ازل تا روز محشر دوستت دارم حسین »
خوش بُود آن دوستی را که دو سر بر پا شود
من گدای بی سر و پای و گنه کارم حسین
گر نگاهی بر من از سوی تو گردد، من شه ام
« کمیل » اینگونه فهمیده، در این دنیا در آن دنیا
کجا بهتر شود پیدا، حسین ارباب بی همتاست
شب جمعه
ای حسین جانم
یاد تو نکنم
مُردنم حتمی ست
شب جمعه
دیده تر نشود
دل به تو ندهم
صاحب من کیست
حسین جانم یک نگاهی کن
دل ما را کربلایی کن
ای حسین جانم ای حسین جانم