شب جمعه
ای حسین جانم
یاد تو نکنم
مُردنم حتمی ست
شب جمعه
دیده تر نشود
دل به تو ندهم
صاحب من کیست
حسین جانم یک نگاهی کن
دل ما را کربلایی کن
ای حسین جانم ای حسین جانم
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۷)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۴ (۲)
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
« آقا تمام بود و نبودم برای توست »
بیمار هستم و دل مبتلای توست
با پای دل رسیده تنم بر حریم دوست
بیمار را چه طلب جز شفای توست
« تا تو زمین سجده ای، سر به هوا نمی شوم »
اهلیتم زِ کربلا، اهل بلا نمی شوم
ای زائرِ نشسته میان حرم ببین
قلب شکسته ای به حرم جا نمانده است
گر یافتی میان حرم آن شکسته را
با دیگران مگو، که امانت سپرده ام
« تویی حسین که بویت وزد به هر چمنی »
تو شمعی و تو چراغی و نور انجمنی
امشبی را که « کمیل » در حرمش مهمان است،
مکن ای صبح طلوع
صبح فردا زغم دوری او گریان است،
مکن ای صبح طلوع
« مولا به من نظر کن، من حُرِّ بی پناهم »
بر حال من نگاهی، چون غرق در گناهم
داستان من و تو شهره ی مردم شده است
کودکی در قفس خاطره ها گم شده است
دوست دارم که بُوَد روی سرم سایه ی تو
طلب بنده زِ ازباب ادب خُم شده است
به دلم نام تو را نقش زدم هر شب و روز
« شهره ی شهر شدم، شاه شهید ادرکنی »
« عجب حس عجیبی داره اینجا »
عطش فریاد و تیر و خون و آتش
هزاران نخل اینجا ایستاده
هزاران دل به زیر پا فتاده