سوی اربابم سلامی می کنم وقت سحر
« دلخوشم بر مستحبی که جوابش واجب است »
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
مدال افتخارم نوکری بر حضرت زهر است
که این سان نوکری، شاهی من بر عالم بالاست
تپش های دل و قلب و زبان هر لحظه می گویند
که اربابم به هر جایی، فقط صدیقه ی کبری است
« هی عذاب می دهند، گنبد نشانم می دهند »
این چنین حالت به از صد جنت بی روی توست
امسال اگر رَه ندهندم، چه کنم
گویند هنوز اسیر بندم، چه کنم
رویم سیه و موی سیاهم چون برف
با این گذر عمر رونده ام چه کنم
« هواه خواه توام، دائم هوایت را به سر دارم »
حسین ارباب بی همتا، زِ دوری تو بیمارم
تنها تر از همیشه شدی، کوه استوار
گوش دلم شنید، صدای غم تو را
خرده مگیر و مگو گریه ات زِ چیست
اشک دمادم دل من بهر کربلاست
کربلا کعبه ی عشاق حسین ابن علیست
« و زیارت همه جا آخر شب می چسبد »
گریه های سحرم در حرمت کهنه دواست
و در این کهنه دوا ناله و تب می چسبد
من سال قبل شده ام زائرت حسین
اما دلم همیشه بُوَد در حریم تو
امسال گشتم و دل خود را نیافتم
اینگونه بود که دل جا گذاشتم
« خواستم این اربعین را کربلا باشم نشد »
خواستم مابین جمع نوکرا باشم نشد
روضه خواندم گریه کردم ناله ام تا آسمان
هر چه کردم اربعین پیش شما باشم نشد
غصه ها دارد دل ما عرض حاجت می کنیم
حضرت مولا، از این دوری شکایت می کنیم
گر چه بنشستیم اندر خانه هامان اربعین
اینچنین رهبر بفرموده، اطاعت می کنیم
دوباره سد شده راهم، گناه روی گناه
ندا زغیب بیاید، گناه و کرببلا
بهانه گشته که امسال، سفر خطر دارد
دلم مریض حریم است و او خبر دارد
خواب بودم که دوباره حرمت را دیدم
دانه های دُر و الماس زِچشمم چیدم
گفتم ارباب رسیدم به حرم دریابم
باز هم بنده نوازی بنما اربابم