شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۸۵ مطلب در ارديبهشت ۱۴۰۰ ثبت شده است

 

 

ماه خون، ماه شهادت، ماه ایثار


مادر آمد قتلگه از بهر دیدار

 

پیکر بی سر میان قتلگاهی
 

ناله ی مادر، حسینم سر جدایی

 

محمود بهرامی

جسمم را به خاک ...

 

 

هنوز هم داغت سنگین است

 

 

 

محمود بهرامی

 

به خدا حال دل و قلب مرا می داند

 

آنکه در صحن و سرا و حرم ارباب است

 

محمود بهرامی

 

هر کس که داشت رفیقی به جز حسین 

 

در کربلا نداشت رفیقی به جز حسین

 

محمود بهرامی

 

 

نذر چشمان تو باشد کودک نو پای من

 

با دو چشم نافذت، هر لحظه او را یار باش

 

 

محمود بهرامی

 

 

امشب دلم بهانه ی کرب و بلا گرفت

 

آیا شود که عیدی من کربلا شود

 

محمود بهرامی

 

 

چون که ماه رُخ تو در دو جهان جلوه نمود

 

ماه تابان زِ خجالت به رَهِ صحرا رفت

 

محمود بهرامی

 

 

 

دست بر سینه نشسته است به پابوسی تان

 

آن که روشنگر عالم بود از اِذن شما

 

 

محمود بهرامی

 

 

ای گل نو رسیده ام جان پدر کجاستی

 

نور دل و دو دیده ام جان پدر کجاستی

 

ببین که قد خمیده ام جان پدر کجاستی

 

ناز گُل شهیده ام جان پدر کجاستی

 

*****

 

طاقت من زِ تاب رفت جان پدر کجاستی

 

دیده ی من بر آب رفت جان پدر کجاستی

 

از پی تو جواب رفت جان پدر کجاستی

 

مادر تو به خواب رفت جان پدر کجاستی

 

*****

 

باز دو باره اشک و آه جان پدر کجاستی

 

غُصه ی مرد بی پناه جان پدر کجاستی

 

دو چشم مادرت به راه جان پدر کجاستی

 

بی تو جهان مثال چاه جان پدر کجاستی

 

*****

 

جان پدر کجاستی

 

 

 

محمود بهرامی

 

سَر به روی شبکه، به که چه خوش حالی بود

 

می شود بار دگر، تجربه ام این گردد

 

 

محمود بهرامی

 

 

گَر نبینم آن حریم کِبریایی جان دهم

 

جان مولا بار دیگر، این گدا را راه ده

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

ما را گدای آل علی آفریده اند

 

اما به غیر معصیت از ما ندیده اند

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

 

جان زهرا آنقدر آسان مَبَر نام حسین

 

نام مولایم حسین در عرش غوغا می کند

 

 

محمود بهرامی

 

گر جمعه شبی زائر آن خانه شدی تو

 

چشمان دلت باز نما، مادرم آنجاست

 

محمود بهرامی

 

 

« مادرم فاطمه باشد... پدرم شاه نجف »

 

چون مدافع گشته نامم، جان خود دارم به کَف

 

 

محمود بهرامی

 

 

یاد آن صوفی صافی باش هوش
 

چون که فرموده کلام حق به گوش

 

مرغ جَذبه چون شوَد پَرّان زِ عشق
 

پر زَند دل سوی صحرای دمشق

 

محمود بهرامی

 

 

منصبم جارو کشی بر صحن و ایوان رضا
 

فخر شاهی می فروشم من بر این عالم خدا

 

از سحر تا پاسی از شب نوکری کار من است
 

عرض حاجت می نمایم من به آقایم رضا

 

محمود بهرامی

 

حرف دل، حرف جگر خواندن مولاست بیا

 

رهبرم سید علی، یکه و تنهاست بیا

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« آن که می داند صلاح ما خداست »

 

حضرت حق هم نگاهش کربلاست

 

 

محمود بهرامی

 

سحری، در حَرم از غُصه نجاتم دادند

 

سَمتِ بین الحرمین، آب حیاتم دادند

 

 

محمود بهرامی