این دعای مادرت در محشر کبری بود
« با الهی گریه کن های حسینم را ببخش »
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
در ذهن من همیشه سئوالی بود عیان
آخر چرا بود حرم بی بی ام نهان
مولا چرا عزیز دلش را شبانه شست
از زیر پیرهن بدن آن یگانه شست
بشنو این سخن از یک جگر سوخته است
سخن از لعل لب، زخم به هم دوخته است
حرف دل، حرف جگر خواندن مولاست بیا
« شیعه ی آل علی » یکه و تنها ست بیا*
صدای گریه ی عاشق، به گوش می آید
ببین زمین و زمان، در خروش می آید
به روبهان جهان، یک به یک بفهمانید
که خون حضرت مهدی به جوش می آید
چشمهایم که دگر باور دیدار نداشت
پلک هایم به شب و روز و سحر کار نداشت
لب فرو بسته و یک گوشه نشستم با عشق
سفره ی دل بگشودم و خریدار نداشت
مدال افتخارم نوکری بر حضرت زهر است
که این سان نوکری، شاهی من بر عالم بالاست
تپش های دل و قلب و زبان هر لحظه می گویند
که اربابم به هر جایی، فقط صدیقه ی کبری است
روضه را بانی خدا و نذر آن با فاطمه است
مادر قد خم شده، ذکرش به جانها قائمه است
کی کجا باشد خلاصی این بشر را از جهیم
جز محبی که شب و روزش به یاد فاطمه است
بشنیده ام مادر زبابا رو گرفتی
از ضربت در دست بر پهلو گرفتی
برگو حسن در کوچه ها آخر چه دیده
گویا سراغ خانه را از او گرفتی
باز از ملکوت حرمت، عطر گل یاس
آید به مشام و دل عشاق به احساس
پرسند زِ تو از حرم مادرت ای دوست
آرام بپرسید ؟! بر افروخته عباس
این جهان رنجور گشته از وجود درد و غم
یک نظر زهرا نماید، هر غمی پر می کشد
درد بی درمان گره خورده است بر جان جهان
می رود بد تر از این هم با دعای فاطمه
« هی عذاب می دهند، گنبد نشانم می دهند »
این چنین حالت به از صد جنت بی روی توست
