آمدم در کربلایت، جان شیرین وا نهم
از حریم با صفایت، یک نفس ما را بس است
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
داستان من و تو شهره ی مردم شده است
کودکی در قفس خاطره ها گم شده است
دوست دارم که بُوَد روی سرم سایه ی تو
طلب بنده زِ ازباب ادب خُم شده است
وعده ای دارم برای کل خوبان جهان
« من گلی دارم که دنیا را گلستان می کند »
ای مادر عباس امشب مادری کن
بانوی حیدر بعد زهرا؛ یاوری کن
اعمال من کم، عشق من هم بو تراب است
مابین این اعمال و عشقم داوری کن
« عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده »
یک اشاره از تو و جان دادن از من مهدیا
اهل جهانی منتظر بر قائم هستند
چشم امید خود به دیدارش ببستند
با هر زبان و هر نژاد و هر عقیده
پیر و جوان در راه وصل او نشستند
بارگاهت عاصیان را ملجاء و درمانگه است
این گنهکاران بی کس را زِ درگاهت مران
به دلم نام تو را نقش زدم هر شب و روز
« شهره ی شهر شدم، شاه شهید ادرکنی »
« علوی هیبت و با غیرت و یوسف سیما »
گشته ام من به جهان نیست چنین آقایی
« عجب حس عجیبی داره اینجا »
عطش فریاد و تیر و خون و آتش
هزاران نخل اینجا ایستاده
هزاران دل به زیر پا فتاده
پشت در، درمانده ام مولا مرا هم یک نظر
چند وقتی این چنین درمانده گی ام آرزوست
در ذهن من همیشه سئوالی بود عیان
آخر چرا بود حرم بی بی ام نهان
مولا چرا عزیز دلش را شبانه شست
از زیر پیرهن بدن آن یگانه شست