شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

 

 

« من به بوسیدن این پنجره عادت دارم »

 

دست بر سینه ام و عرض ارادت دارم

 

امشبی آمده ام ناله کنان در حرمت

 

حضرت عشق نگاهی، که کارت دارم

 

 

محمود بهرامی

 

 

باب الحوائج گشته ای دستم بگیری

 

دستان من  هم خالی و تنهای تنهام

 

 

محمود بهرامی

 

 

در این زمان که جهانی پی شفاست

 

دستان ما به دامن موسی ابن جعفر است

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« لحظه ی آزردن تو دخترت پیشت نبود »

 

ناله ها بود که با چوب به بالا می رفت

 

تشت پر خون و سر خاکی و جامی زِ شراب

 

قد خمیده خواهری بود به زهرا رفت

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« زینب اسیر نیست، دو عالم اسیر اوست »

 

 دل خوش کنید، اگر دل به راه اوست

 

محمود بهرامی

 

دل به زینب داده ایم و جان فدای زینبیم

 

 « تا نفس در سینه ها باقیست پای زینبیم »

 

محمود بهرامی

 

 

« بر سرم یک اربعین جز نیزه و خنجر نبود »

 

بین سرها یک سری را دشمن تو بسته بود

 

فرق از هم واشده دارد گواهی می دهد

 

میهمانش بوده اندر کربلا، تیر و عمود

 

 

محمود بهرامی

 

« هرگز ندیده به عالم زن این چنین »

 

او زینب است، زینت بابای خود علی

 

محمود بهرامی

 

 

 

ساربان آهسته تر، من از سفر برگشته ام

 

بی برادر، بی پسر، بی همسفر، برگشته ام

 

با غمی محزون، دلی خونین جگر برگشته ام

 

با نوایی خسته و اشگ بصر برگشته ام

 

محمود بهرامی

 

 رجب اومد و دوباره
           دل من غرق صفا شد
                            ضربان قلب تنها
                                      ذکر حق ذکر خدا شد

 

محمود بهرامی

 

سرتاسر هستی به شب و روز چو گردی


مانند علی، شیر خدا مرد نیابی

 

اولاد علی راه نجاتند بر این نار


قلبت چو به شیطان بدهی خانه خرابی

 

 

محمود بهرامی

با یاد شما بی سر و سامان بشوم


با پای دلم وارد ایوان بشوم

 

در حال عجیب حضورتان حس بشود


بر شاه نجف دوباره مهمان بشوم

محمود بهرامی

 

کنج این خانه به مولا، مرا کاری هست

 

ای ملائک بروید، وقت چقدر تنگ شده

 

محمود بهرامی

 

کاش وقت مردنم دستم به دامانت رسد

 

گر چنین باشد مرا دیگر چه حاجت، یا علی

 

محمود بهرامی

 

گر سینه ی ما را بشکافند، ببینند

 

هر گوشه نشان از علی و فاطمه باشد

 

 

محمود بهرامی

 

پدرم گفت که هر وقت زمین گیر شدی

 

یا علی گو و به پا خیز از آن بر پایم

 

محمود بهرامی

 

امشب دلم مست علی ست
          تا صبح صادق با ولی ست
                    شوری در این دل منجلی ست
                                          جانم فدای مرتضی

محمود بهرامی

 

« مادرم گفته همیشه بدهم دل به علی »

 

زین سبب بوده که من عاشق مولا شده ام

 

محمود بهرامی

 

او مانده سمت کعبه رود یا که زاده اش

 

حتماً « دلیل لرزش قبله نما علیست »

 

محمود بهرامی

 

هر علی گفتن من سجده ی واجب دارد

 

عِطرِ ایوان نجف، غم زِ دلم بردارد

 

محمود بهرامی