لیلای مجنون - امام حسین

 

 

امشب دوباره بوی خون می آید از دشت

« انا الیه راجعون » می آید از دشت

 

مولا حسین لیلا و عشاقش چو مجنون

لیلای مجنون با جنون می آید از دشت

 

شق القمر - حضرت عباس

 

 

از دیدن مادر به تب و تاب منم

افتاده لب دجله ی پر آب منم

 

آبی نزنم بر لب خود، قبل حسین

لب تشنه ام و چشمه ی آداب منم

 

جان زهرا - امام حسین

 

 

جان زهرا آنقدر آسان مَبَر نام حسین

نام مولایم حسین در عرش غوغا می‌کند

 

گَر گرفتاری بخوان مولای خود با سوز و آه

هر گِره در هر کجا باشد حسین وا می کند

 

کمیل عاشقانه - رمضان

 

سحر یعنی مناجات شبانه
 

سحر یعنی کمیل عاشقانه

 

سحر یعنی رسیدن تا به جایی
 

که ناید بر زبانت جز الهی

 

مریدان - امام زمان

 

 

چندی است که لبها بشکایت نگشودیم
 

چون مَحو وجود و کَرم و نُور تو بودیم

 

ِاسپند نگشتیم و به آتش نَپریدیم
 

راضی چو بگشتیم، رضایت بِرُبودیم