شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۶۳ مطلب در اسفند ۱۳۹۹ ثبت شده است

 

اصلاً صفای عید به ارباب بی سر است

 

در روز عید هم دل ما سَمت کربلاست

 

 

محمود بهرامی

 

 

هر شب دلم هوایی آن مُلک با صفاست

 

« نامت حسین زمزمه ی هر شب من است »

 

 

محمود بهرامی

 

« آخرین جمعه ی سال است کجایی آقا »

 

عمر من رو به زِوال است کجایی آق

 

 

محمود بهرامی

 

 

این دل شکسته، از هجر رویت


او گشته خسته، آب آبرویت

 

تو ساقی هستی، من تشنه کامت


تو شاه مردان، من هم غلامت

 

 

 

هذا فِراقٌ، بَینی و بَینُک


 آقام ابالفضل

محمود بهرامی

 

آمد آن کودک که زینب یار اوست

 

فطرس پر سوخته، بیمار اوست

 

محمود بهرامی

 

آرزوی روضه خوان هاست، شبی کرب و بلا

 

 شب میلاد چه خلوت شده این صحن و سرا

 

محمود بهرامی

 

همه خوشحال و دست ها خالی

 

شب جشن امام نوکرهاست

 

دلبری می کند امام حسین

 

حضرتش برترین دلبرهاست

محمود بهرامی

 

« یک نفس نام تو را در خود دمیدم سوختم »

 

من در این دنیای فانی دل به عشقت دوختم

 

چشمهایم پر زِ اشک و جسم من دور از حرم

 

سوختم من، سوختم من، سوختم من، سوختم

 

محمود بهرامی

 

« در آن نفس که بمیرم، در آرزوی تو باشم »

 

در آرزوی تو هرگز، به گفتگوی تو باشم

 

چرا که خود تو بگفتی، بیایی و بنشینی

 

زمان وعده رسیده، به جستجوی تو باشم

محمود بهرامی

 

 کاش بادهای پاییزی 

 

         که زِسمت حرم وزیده شدند

 

                      بوی سیب از حرم به خود گیرند،

 

                                     و وزان سوی عاشقان بروند

 

محمود بهرامی

 

 

 

صبح تا آخر شب محو حریمت شده ام

 

« و زیارت همه جا آخر شب می چسبد »

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست »

 

خوشی اهل ولا، نوکری آل علی ست

 

 

محمود بهرامی

 

 

همه دم ذکر تو گفتم

 

                 همه شب خواب تو دیدم

 

                                « وشما را فقط از دور زیارت کردم »

 

 

محمود بهرامی

 

 

 از یاد من کی می رود، آندم که دل دادم به تو

 

دل دادم و رفت از دلم، غم های عالم یا رضا

 

 

محمود بهرامی

 

« یک خیابان کرده مجنونم تو میدانی کجاست؟ »

 

جمعه شبها وعده گاه انبیاء و اولیاست

 

محمود بهرامی

« ذکرش دوای درد دل ناتوان ماست »

 

زائر به آن حریم بهشتی خود خداست

 

 

محمود بهرامی

 

« زیر این پرچم و بیرق، شدم آباد حسین »

 

تا رسیدم به حرم، گشته ام آزاد حسین

 

لحظه ی دیدن آن صحن و سرا یادم هست

 

روح پر زد زِتن و گشته دلم شاد حسین

 

محمود بهرامی

 

 

« دورم ولی دلم به نگاه شما خوش است »

 

ای ضامن دل بیمار من رضا

 

 

محمود بهرامی

 

 

تا تو جهاد می کنی، کار من ایستادن است

 

دغدغه ام فقط تویی، برون زِخانه کی شوم

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

دردم این نیست که دوری شده است قسمت من

 

درد من ضرب لگدهاست که بر در می خورد

 

 

 

محمود بهرامی