شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۸۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کربلا» ثبت شده است

 

« یک نفس نام تو را در خود دمیدم سوختم »

 

من در این دنیای فانی دل به عشقت دوختم

 

چشمهایم پر زِ اشک و جسم من دور از حرم

 

سوختم من، سوختم من، سوختم من، سوختم

 

محمود بهرامی

 

 کاش بادهای پاییزی 

 

         که زِسمت حرم وزیده شدند

 

                      بوی سیب از حرم به خود گیرند،

 

                                     و وزان سوی عاشقان بروند

 

محمود بهرامی

 

« یک خیابان کرده مجنونم تو میدانی کجاست؟ »

 

جمعه شبها وعده گاه انبیاء و اولیاست

 

محمود بهرامی

« ذکرش دوای درد دل ناتوان ماست »

 

زائر به آن حریم بهشتی خود خداست

 

 

محمود بهرامی

 

« زیر این پرچم و بیرق، شدم آباد حسین »

 

تا رسیدم به حرم، گشته ام آزاد حسین

 

لحظه ی دیدن آن صحن و سرا یادم هست

 

روح پر زد زِتن و گشته دلم شاد حسین

 

محمود بهرامی

 

 

 

« ای که هوای منی، بی تو نفس ادعاست »

 

مشهد تو خانه ام، جان و دلم کربلاست

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« از ازل تا روز محشر دوستت دارم حسین »

 

 

خوش بُود آن دوستی را که دو سر بر پا شود

 

 

من گدای بی سر و پای و گنه کارم حسین

 

 

گر نگاهی بر من از سوی تو گردد، من شه ام

 

 

 

محمود بهرامی

 

« کمیل » اینگونه فهمیده، در این دنیا در آن دنیا

 

کجا بهتر شود پیدا، حسین ارباب بی همتاست

 

محمود بهرامی

 

شب جمعه

            ای حسین جانم

                               یاد تو نکنم

                                           مُردنم حتمی ست

 

شب جمعه

            دیده تر نشود

                           دل به تو ندهم

                                            صاحب من کیست

 

 

حسین جانم یک نگاهی کن

دل ما را کربلایی کن

 

ای حسین جانم ای حسین جانم

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« شب جمعه حرم یار تماشا دارد »

 

خوب بنگر که حرم حضرت زهرا دارد

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« اصلا تو آفریده شدی محض دلبری »

 

مولا برای ایل و تبارم تو سروری

 

من جای جای جهان را بگشتم و

 

دیدم که نیست زِ حرم جای بهتری

 

 

محمود بهرامی

 

 

دگر رنجور گشته این تن و جان از غم دنیا

 

« به یک پیمانه ی مِی، کرد ساقی حل مشکل ها »

 

 

محمود بهرامی

 

« از شش جهت نفست می رسد حسین »

 

پایین پا به خدا حال دیگریست

 

محمود بهرامی

 

 

« آقا تمام بود و نبودم برای توست »

 

بیمار هستم و دل مبتلای توست

 

با پای دل رسیده تنم بر حریم دوست

 

بیمار را چه طلب جز شفای توست

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

ای زائرِ نشسته میان حرم ببین

 

قلب شکسته ای به حرم جا نمانده است

 

گر یافتی میان حرم آن شکسته را

 

با دیگران مگو، که امانت سپرده ام

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

صبح زودی به حرم، گریه کنان امر فرج

 

تو بیایی و ببینند که صاحب دارم

 

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

آمدم در کربلایت، جان شیرین وا نهم

 

از حریم با صفایت، یک نفس ما را بس است

 

 

 

محمود بهرامی

 

دلم پوسید، بس کن دیگر ای بیماری مهلک

 

که این دل خواهش کرب و بلا از مادرش دارد

 

محمود بهرامی

 

 

 

« عجب حس عجیبی داره اینجا »

 

عطش فریاد و تیر و خون و آتش

 

هزاران نخل اینجا ایستاده

 

هزاران دل به زیر پا فتاده

 

 

محمود بهرامی

« شب جمعه است به دلها غوغاست »

 

دل ما سوخته ی کرب و بلاست

 

 

محمود بهرامی