زندگی ام غرق عصیان و گنه گردیده است
توشه ی من غیر حسرت، ناله ای جز آه نیست
هر چه می گردم در این دنیای تاریک دلم
روزگارم لحظه ای با بخت خوش همراه نیست
یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار
(۴۰۵)-
بین الحرمین
(۴۰۴)
-
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۱)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۲۶)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۸۵)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۶۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۴۹)
- دی ۱۳۹۹ (۵۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۹)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
از یاد من کی می رود، آندم که دل دادم به تو
دل دادم و رفت از دلم، غم های عالم یا رضا
حاجی به حج گر از طریقت حیدر نظر کنی
با دل روی و زِ ظاهر حذر کنی
کعبه همیشه جای حضور است و اشک و آه
غافل شوی، گنه ات بیشتر کنی
آهوی دلم باز هوای تو رو داره
با اِذن حضورت همه پاییز، بهاره
ای شمس و شموس، داعی طوس، گفتی از آن حِصن
این قلعه بجز عشق علی باب نداره
من نه تنها، بلکه عالم آرزویش نوکری ست
لحظه ای جاروکشی، در صحن و ایوان طلا
« ای که هوای منی، بی تو نفس ادعاست »
مشهد تو خانه ام، جان و دلم کربلاست
« من به بوسیدن این پنجره عادت دارم »
دست بر سینه ام و عرض ارادت دارم
امشبی آمده ام ناله کنان در حرمت
حضرت عشق نگاهی، که کارت دارم
در تمام عالم و هستی کجا یابم قرار
« بیقراری هایم اینجا، رنگ آرامش گرفت »
« خوشا به حال خیالی که در حرم مانده است »
نه، خوش به حال دلی که خودش حرم باشد
