شعله ای زیر خاکسترها

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

یادداشت های محمود بهرامی (کمیل)

شعله ای زیر خاکسترها

اهل قلم؛ نویسنده و شاعر

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پیوندها

۴۹ مطلب در بهمن ۱۳۹۹ ثبت شده است

 

 

 

امشبی را که « کمیل » در حرمش مهمان است،

                                            مکن ای صبح طلوع

 

صبح فردا زغم دوری او گریان است،

                                            مکن ای صبح طلوع

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

هر چه گشتم به جهان در پی خوش نقشی عشق

 

« خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود »

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

« مولا به من نظر کن، من حُرِّ بی پناهم »

 

بر حال من نگاهی، چون غرق در گناهم

 

 

محمود بهرامی

هنگانی که وسایل بهداشتی و ضروری مردم را احتکار کردند

 

 

 

فرهنگ ما چه شد، که به اینجا کشیده شد

 

ما رهروان حیدر کرار بوده ایم

 

 

محمود بهرامی

 

 

« اگر هادی تویی دیگر کسی گُمرَه نمی ماند »

 

بر این دل، دردها باشد که جز آقا نمی داند

 

بگو تا کی زِنَسل پاک تو سهمم شود دوری

 

که تا هجران بُوَد، یعقوب دلها کور می ماند

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

همه بیمار تو ایم و همه شب می خوانیم

 

که سحر یار غریبان، به جهان باز آید

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

بهترین لحظه همان، تنهایی ست

 

بهترین جای حرم، بی جایی ست

 

گوشه ای از حرمت گریان است

 

نوکری که لقبش زهرایی ست

 

محمود بهرامی

 

 

 

صبح زودی به حرم، گریه کنان امر فرج

 

تو بیایی و ببینند که صاحب دارم

 

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

دوستان، صاحب ما گمشده ؟! باور دارید

 

نه، که ما گمشده ایم، حضرت صاحب اینجاست

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

 

اول صبح زیارت چِقَدَر می چسبد

 

حرم حضرت ارباب و سلامی به ادب

 

 

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

دوستانم همگی، لایق دیدار تو اند

 

من بیچاره همیشه، پی قسمت باشم

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

یا رضا قهر مکن، بنده ی بد دل دارد

 

یک سحر، صبح، غروبی بطلب گوهرشاد

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

گامهایم استوار است، پیش رویم چون تویی

 

با حضورت رهبرم، این سینه دارد پرتویی

 

با خلوص نیت و با عشق و ایمان در رَهم

 

گو چه غم باشد مرا، مولا جلودارم تویی

 

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

امروز را من در ره عشق و جنونم

 

اندر میان کوچه ها در خاک و خونم

 

فردا که شد، یادی زِامروزم تو بنما

 

من شاهد « انا الیه راجعونم »

 

 

محمود بهرامی

 

 

آمدم در کربلایت، جان شیرین وا نهم

 

از حریم با صفایت، یک نفس ما را بس است

 

 

 

محمود بهرامی

 

دلم پوسید، بس کن دیگر ای بیماری مهلک

 

که این دل خواهش کرب و بلا از مادرش دارد

 

محمود بهرامی

 

داستان من و تو شهره ی مردم شده است

 

کودکی در قفس خاطره ها گم شده است

 

دوست دارم که بُوَد روی سرم سایه ی تو


طلب بنده زِ ازباب ادب خُم شده است

 

محمود بهرامی

 

وعده ای دارم برای کل خوبان جهان

 

« من گلی دارم که دنیا را گلستان می کند »

 

 

محمود بهرامی

 

 

ای مادر عباس امشب مادری کن

 

بانوی حیدر بعد زهرا؛ یاوری کن

 

اعمال من کم، عشق من هم بو تراب است

 

مابین این اعمال و عشقم داوری کن

 

 

محمود بهرامی

 

 

 

 

« عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده »

 

 

یک اشاره از تو و جان دادن از من مهدیا

 

 

 

محمود بهرامی