خواب بودیم - سرداران

 

 

 

وای از ما که به مسلخ ببرد سرداری

 

گاه ابلیس زمان، گاه سیاست داری

 

گِله دارم زِ رفیقان، گِله ام از خودی است

 

که چرا چشم امید است به سَردَم داری

 

بازهم ناله زنان بر همگان می گویم

 

گر که خوابی برسد، پر بکشد سرداری