اذن علی - شهید سلیمانی

 

 

تو که بی اذن علی، پلک به هم ننهادی

 

چه شده حال چنین راحت و آرام شدی

 

نکند اذن گرفتی و پر و بال زدی 

 

و چنین بود که بر سرخی خون خندیدی